HALLELUJA!

De Goede Herder nodigt ons uit om een tijdje te rusten op grazige weiden bij stromende beekjes. Hij wil dat we ons ontspannen in zijn aanwezigheid – om gevoed, versterkt en vernieuwd te worden. Op deze plek kunnen we veranderen van een gesloten vuist van ontkenning, frustratie en onrust in een open hand van acceptatie, ontspanning en sereniteit. Na de rust kunnen we worden uitgenodigd om meer persoonlijk met hem om te gaan, om vrijer en zelfverzekerder te zijn, beter in staat te zijn de vaak onduidelijke paden van ons leven te bewandelen. Het is waar dat we allemaal moeten werken aan de handhaving van het evenwicht in ons leven, maar we zijn niet alleen. We kunnen erg veel leren van moderne en contemplatieve wijsheid en zo komen tot een leven van grote rijkdom. En, als alles gezegd en gedaan is, kunnen we ons verheugen dat er oneindig veel van ons gehouden wordt.

Ad majorem Dei gloriam

(‘Tot grotere glorie van God’)

Te veel van ons leren om te ‘houden van’ angst en beven: we zeggen dat de wereld nu eenmaal zo in elkaar zit. Slechts vijf minuten stilte lijkt zinloos. Maar door tijd vrij te maken voor stilte tijdens onze dag komen we in contact met de ‘innerlijke leraar’, komen we tot een diepe vrede en evenwicht. Dit is mogelijk terwijl we leven in het nu: pratend met mensen, taken afhandelend, terwijl we wandelen met een frisse wind in ons gezicht, of zelfs rennen. Ik ben zo dankbaar dat ik naar de uitnodiging van die wijze man in het retraitehuis luisterde. Het spoorde me aan om te stoppen met mijn ogen op de grond gericht te houden en het mooie te zien in het gewone.

Fragment uit Bursting Out in Praise: Spirituality & Mental Health door Gavin Thomas Murphy