We nodigen je uit om in je dag een "Gewijde Ruimte" in te bouwen: tien minuten om hier en nu te bidden, terwijl je zit voor je computer, begeleid via het scherm met enkele verzen gekozen uit de Bijbellezingen van de dag.
Iets om deze week over na te denken en te bidden
DE MOED OM VOORUIT TE GAAN IN ANGST EN HOOP
Er komt een moment in het rouwproces waarop je je weer wat sterker voelt... Er is een zekere moed gegroeid die ervoor zorgt dat de rouwende persoon sterk genoeg zal zijn om zich aan te passen aan de wereld zoals die is; zonder de persoon die er ooit zo’n centraal onderdeel van vormde.
Waar is God in dit alles?
Dit zijn de dagen waarop de hoop op de opstanding onze wereld weer begint te kleuren. Nadat we door de pijn en verlatenheid van ons verlies zijn gereisd, beginnen we niet de lijdende Jezus te omhelzen, maar de genezende Jezus en de verrezen Jezus. De pijn, het verdriet, de woede, de schuld en de last van ons verlies beginnen langzaam van onze schouders af te glijden. De God die zijn hand uitstrekte om zijn zoon Jezus met zijn gebroken hart in de tuin van Getsemane te ondersteunen, heeft hetzelfde gedaan met degenen die bepaalde dingen hebben kunnen accepteren. De God die de tranen van Maria, de moeder van zijn Zoon, heeft weggenomen, is ook begonnen met het drogen van de tranen van hen die rouwen. God biedt de genezende aanraking van een Vader die zorgt voor hen die gebroken zijn, die verlaten of eenzaam zijn. Zalig zijn zij die treuren, want zij zullen getroost worden (Mt. 5,4).
Fragment uit: 'Walk With Me Into The Light: Some comfort on the journey through grief' door Margaret T. Naughton