Iedereen die heeft geprobeerd te bidden of te mediteren, weet dat dit best moeilijk kan zijn. Het lijkt eenvoudig: Maak het stil. Praat met God. Luister. Herhaal. Maar toch heeft iedereen die ooit geprobeerd heeft zijn of haar geest de mond te snoeren, waarschijnlijk moeite gehad om dat voor elkaar te krijgen. Er lijkt zoveel gekwebbel in ons hoofd te zijn. We proberen te stoppen met denken, maar dat kunnen we gewoonweg niet. Dit gebeurt niet alleen tijdens het gebed. Hoe vaak zit je niet in een bioscoop, een concertzaal of bij een vriend en, hoewel je aandacht wilt schenken aan wat er zich voor je afspeelt, begin je af te dwalen…

Meestal kunnen we ons niet ontdoen van alle dingen die rondrennen in onze gedachten – dat is volkomen normaal. Probeer enkel op te merken wanneer je focus van de meditatie wegglijdt en breng jezelf zachtjes terug naar de scène voor je. De [kruisweg]staties bieden je een tijd om met Jezus door te brengen in gesprek en in zijn aanwezigheid, dus probeer je zoveel mogelijk te concentreren. Je wilt toch ook niet dat Jezus aan andere dingen denkt wanneer Hij tijd met je doorbrengt?

Verkort overgenomen uit: Station to Station door Gary Jansen